-
1 przygarbi|ony
Ⅰ pp ⇒ przygarbić Ⅱ adj. [osoba] stooped, bent- przygarbiony staruszek a stooped a. stooping old man- przygarbiony pod ciężarem plecaka bent under a heavy rucksackThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygarbi|ony
См. также в других словарях:
przygarbić — dk VIa, przygarbićbię, przygarbićbisz, przygarbićgarb, przygarbićbił, przygarbićbiony rzad. «nieco zgarbić; przygiąć» Przygarbić plecy. Szedł przygarbiony pod ciężarem plecaka. przygarbić się «stać się zgarbionym; pochylić się ku ziemi»… … Słownik języka polskiego
